Deze tentoonstelling in Düsseldorf laat de creatieve ontwikkeling van het kunstenaarsduo en echtpaar Christo en Jeanne-Claude zien vanaf het midden van de jaren 1950 tot nu. Christo Vladimirov Javacheff (1935–2020) en Jeanne-Claude Denat de Guillebon (1935–2009) zijn beide geboren op 13 juni 1935; Christo in Bulgarije en Jeanne-Claude in Marokko. Ze ontmoetten elkaar in de late 50-er jaren in Parijs waar ze ook getrouwd zijn. Aanvankelijk werkten ze onder Christo's naam maar later schreven ze hun installaties toe aan "Christo and Jeanne-Claude". Christo en Jeanne-Claude zijn natuurlijk wereldberoemd om hun grootschalige projecten waarbij ze monumenten, bezienswaardigheden en landschappelijke elementen inpakken in stof. Zoals bijvoorbeeld de Pont Neuf, de Berlijnse Reichstag en natuurlijk l'Arc de Triomphe die najaar 2021 te zien was. [caption id="attachment_3772" align="alignnone" width="991"] Christo en Jeanne-Claude voor de Wrapped Reichstag, Berlijn 1995, foto: Wolfgang Volz, © 2021 Christo and Jeanne-Claude Foundation[/caption]

Wat is er te zien?

De tentoonstelling draait vooral om de indrukwekkende verzameling van Ingrid en Thomas Jocheim. Uit de collectie zullen verschillende objecten, tekeningen, grafiek en foto's te zien zijn. Verder is er werk van onder meer Niki de Saint Phalle, Jean Dubuffet, Lucio Fontana en Yves Klein. Daardoor zien we met name het vroege werk van het stel in een bredere context geplaatst. Alle projecten die Christo en Jeanne-Claude hebben gerealiseerd sinds Wrapped Coast van 1968/69 zijn opgenomen in de tentoonstelling. Ook de studies en ontwerpen voor het nog niet geïmplementeerde Mastaba-project voor Abu Dhabi worden gepresenteerd. Dit laatste project zou de afmetingen van de piramide van Gizeh overtreffen en een monument zou worden voor hun creativiteit.

Heeft het een betekenis?

Tijdens een interview met de Sunday Times zei Christo: "We make beautiful things, unbelievably useless, totally unnecessary". En ook  Jeanne-Claude heeft zich nooit uitgelaten over het doel of de betekenis van hun projecten. Toch ontkom je niet aan het idee dat hun werken bedoeld zijn om ons te confronteren met onze relatie tot onze omgeving. Alleen al omdat het je dwingt op een andere manier naar een gebouw, monument of gebied te kijken. Maar Jeanne-Claudes typering is misschien wel het duidelijkst: "We want to create works of art of joy and beauty, which we will build because we believe it will be beautiful."