Miró. Schilderkunst als poëzie

Joan Miró (1893-1983): Cercle rouge, étoile 13 juli 1965, Privecollectie / bruikleen in de Fundació
Pilar i Joan Miró a Mallorca
© Successió Miró / VG Bild-Kunst, Bonn 2015

Met zijn fantasievolle motieven is Joan Miró (1893-1983) een van de meest geliefde kunstenaars van de 20ste eeuw. Hij liet zich inspireren door literatuur, vooral door poëzie. In Parijs was hij bevriend met dichters, met wie hij ook samenwerkte. In de tentoonstelling in het Bucerius Kunst Forum staan deze creatieve contacten voor het eerst centraal, en dit werpt nieuw licht op de karakteristieke beeldtaal van Miró.

De vriendschappen met avantgardistische schrijvers als Tristan Tzara, Robert Desnos, Paul Éluard en Michel Leiris inspireerden hem het meest. Hij transponeerde het concept van de literatoren naar schilderkunst en dat was grensverleggend: op speelse wijze gebruikte Miró in zijn ‘beeldgedichten’ – sinds 1925 de titel van veel van zijn schilderijen – letters en woorden, die allerlei associaties oproepen. Zoals de kunstenaar zich door teksten liet inspireren, zo vormden zijn kunstwerken op hun beurt weer een impuls voor dichters. Miró en zijn schrijversvrienden realiseerden talrijke gemeenschappelijke projecten.

Naast meer dan 40 schilderijen uit alle fasen van zijn artistieke loopbaan wordt een representatieve selectie getoond uit de meer dan 250 kunstenaarsboeken die Miró heeft gemaakt. De bruiklenen komen uit internationaal gerenommeerde verzamelingen, zoals de Fundació Joan Miró in Barcelona, de Fundació Pilar y Joan Miró a Mallorca, het Museum of Modern Art en het Solomon R. Guggenheim Museum in New York, het Philadelphia Museum of Art, de Tate in Londen en de Kunstsammlung Nordrhein-Westfalen in Düsseldorf.