De opkomst van de kunstverenigingen (Secessionen * in het Duits) aan het einde van de 19e eeuw betekende niets minder dan een revolutie in het kunstsysteem. Het begin van het modernisme was direct verbonden met Gustav Klimt in Wenen, met Franz von Stuck in München en met Max Liebermann in Berlijn. De Secessionen werden opgericht in het Duitstalige gebied in München in 1892, in Wenen in 1897 en ten slotte in Berlijn in 1899. Deze kunstenaars zetten zich af tegen de traditionele ordening van de kunstwereld. Hierin waren de criteria van de koninklijke kunstacademies doorslaggevend voor het ontvangen van staatssubsidies en het deelnemen aan tentoonstellingen. Ondanks de diversiteit van deze avant-garde, was het doel eenduidig: vrijheid van artistieke uitingsvormen met een uitgesproken internationale oriëntatie.
Secessionen | Klimt, Stuck, Liebermann
vrijdag 23 juni 2023 - zondag 22 oktober 2023
In de kunstgeschiedenis verwijst "Secession" naar de afscheiding van een groep kunstenaars van een grotere, meer gevestigde organisatie of beweging. Dit kan om verschillende redenen gebeuren, zoals het verlangen om nieuwe artistieke richtingen te volgen of om zich los te maken van de beperkingen en conventies van de mainstream kunstwereld.
Een bekend voorbeeld is de Wiener Secession, een groep kunstenaars die zich in de laatste jaren van de 19e eeuw afsplitste van de traditionele kunstorganisaties in Oostenrijk. Gustav Klimt is één van de beroemdste vertegenwoordigers van de Wiener Secession dat zich kenmerkte door het omarmen van moderne stijlen en technieken, zoals Art Nouveau. De groep hield tentoonstellingen en publiceerde een tijdschrift, genaamd "Ver Sacrum". Dit tijdschrift speelde een belangrijke rol in de bekendheid van de betrokken kunstenaars. De Wiener Secession had een significante invloed op de ontwikkeling van de moderne kunst en wordt beschouwd als een belangrijke voorloper van de Expressionistische beweging.