Jussuf Abbo – Op ooghoogte

De beeldhouwer Jussuf Abbo werd rond 1890 geboren in Safed, tegenwoordig een stad in het noorden van Israël. Hij kwam uit een groot Joods gezin dat leefde van de landbouw. Nadat hij een studiebeurs gewonnen had om te gaan studeren in Jeruzalem, raakte zijn leven in een stroomversnelling. In Jeruzalem werkte hij als steenhouwer voor de Duitse architect Otto Hoffmann. Maar die ontdekte al gauw Abbo’s talent en stuurde hem naar de kunstacademie in Berlijn.

Jussuf Abbo en de Gouden Jaren ’20

In 1919 had hij een studio in de Akademie der Künste in Berlijn en hoorde tot de artistieke avant-garde. Zijn werk werd geëxposeerd, hij werd lid van de Deutsche Künstlerbund en de Hannoversche Sezession. Maar de opkomst van het nationaalsocialisme in Duitsland maakte het leven in Berlijn steeds moeilijker. In 1935 vluchtte hij met zijn vrouw naar Londen.

Slechts een klein deel van zijn werk kom hij later laten overkomen dus het was onmogelijk voet aan de grond te krijgen in zijn nieuwe omgeving. Tijdens de oorlog overleefde hij door allerlei baantjes te doen. En na 1945 kon hij zijn studio niet meer aanhouden waardoor hij zo gefrustreerd raakte dat hij een groot deel van zijn werk vernietigde.

Opnieuw in de belangstelling

Ter gelegenheid van de publicatie van de eerste monografie over het leven en werk van de kunstenaar, wijden het Kunsthaus Dahlem in Berlijn en het Gerhard-Marcks-Haus een tentoonstelling aan Jussuf Abbo. Het Gerhard-Marcks-Haus toont een selectie van de presentatie in Berlijn, aangevuld met een herontdekking van het Angermuseum Erfurt. Verder benadrukt de tentoonstelling het enorme culturele verlies voor de Duitse cultuur na 1933.

Het werk

Kenmerkend voor Abbo’s beeldhouwwerk is een subtiele gevoeligheid in de fysionomie en emotionele toestand van zijn onderwerpen, een ingetogen focus op expressie, houding en houding. Naast sculptuur heeft Abbo ook meer dan duizend tekeningen en prenten gemaakt, vrijwel allemaal portretten en naakten.