Face au soleil/Sonne – de iconografie van de zon

Op 13 november 1872 schilderde Claude Monet vanuit het raam van zijn hotel in Le Havre, een uitzicht op de haven door de mist. Tentoongesteld onder de titel Impression, soleil levant (1872, Parijs, Musée Marmottan Monet), inspireerde het werk de criticus Louis Leroy om het impressionistisch te noemen en gaf het zijn naam aan de schildersgroep met Monet en zijn vrienden. 150 jaar later is dit schilderij het vertrekpunt voor deze tentoonstelling waarin de iconografie van de zon centraal staat.

De tentoonstelling brengt een tachtigtal werken samen: sculpturen, schilderijen, manuscripten, prenten en boeken – van de oudheid tot heden, inclusief schilderijen van Peter Paul Rubens, J.M.W. Turner, Caspar David Friedrich en Sonja Delaunay. De meer dan dertig sposoren zijn onder meer de Staatliche Kunstsammlungen in Dresden, het Museo Nacional Thyssen-Bornemisza in Madrid, de Bayerische Staatsgemaldesammlungen in München, de Musee du Louvre in Parijs, de National Gallery of Art in Washington, DC, en de Albertina in Wenen.

Een eerbetoon aan Monet’s “Impression, soleil levant”

Deze tentoonstelling over de iconografie van de zon in de beeldende kunst is eerst te zien in het Musée Marmottan in Parijs van 21 september 2022 tot 29 januari 2023. Net als het Museum Barberini bezit het museum een indrukwekkende collectie impressionistische schilderijen. De zon, en het licht in het algemeen, was natuurlijk een belangrijk element in de kunst van de impressionisten. Maar deze tentoonstelling laat zien dat de adoratie van de zon als “ster van de kunsten” terug gaat tot de oudheid.